سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

دوست داریم حدیث رسول‌الله - صلی الله علیه وسلم - را یاد آور شویم که می‌فرماید:

«أَهلُ الجَنَّةِ قُلُوبُهُمْ قَلْبٌ وَاحِدٌ لَا اخْتِلَافَ بَینَهُمْ وَلَا تضاد».[6]

(دل‌‌‌‌های بهشتیان یک دل است، اختلاف و تضادی در میان آنان نیست.)

هدف ما تحقق این حدیث است. آرزوی ما این است که آن را در خانه‌هایمان محقق کنیم و خانه‌هایمان بهشت شود. آرزو داریم که خانواده به خاطر دعا دور هم جمع شوند، به خاطر ‌حمد و صفات خداوند صدا‌ها ‌در هم بیامیزد، صدا‌ها ‌به خاطر آنچه خداوند را خشنود می‌کند در هم بیامیزد، شعار ما این باشد: «هرگز برای خودم زندگی نمی‌کنم.»

جزیره‌های ‌جدا از هم؛ یک داستان اسطوره‌ای و خیالی:

در این‌جا مشکل فروپاشی خانوادگی را بررسی خواهیم کرد. با یک داستان خیالی و اسطوره‌ای شروع می‌کنم. در زمان‌های ‌گذشته یک جزیره‌ی‌ زیبا بود. ساکنان جزیره آن را دوست داشتند و همدیگر را نیز دوست داشتند. یک خانواده‌ی‌ بزرگ بودند. بزرگ خاندان در میان آن‌ها ‌بود، پدران، مادران، نوه‌ها، پسران و دختران جوان. همگی یکدیگر را دوست می‌داشتند و با هم صحبت می‌کردند. با یک نگاه همدیگر را درک می‌کردند، با هم شب گذرانی می‌کردند، با هم غذا می‌خوردند،

یک مسأله‌ی‌ مهم را بررسی خواهیم کرد که عبارت است از این‌که بسیاری از پژوهش‌های ‌خانواده روی بخش مشکلات خانوادگی تمرکز دارد. تردیدی نیست که این مسأله‌ی‌ مهمی است و در طول سال‌های ‌متمادی در این زمینه تلاش زیادی صورت گرفته است. ولی همواره خانواده از ناحیه‌ی‌ مشکلات توصیف شده است. حتی در زمان توصیف خانواده‌ی‌ ایده­آل یا خوشبخت این‌گونه توصیف شده است که مشکلات مشخصی ندارند. از این‌جا روشن می‌شود که تعریف به بخش سلبی اختصاص دارد. کتاب ما درصدد این است که خانواده را یک توصیف واقع­گرایانه کند.

این کتاب جدید که به کتاب‌های گذشته افزوده می‌شود، نامش را «به سوی همزیستی»  گذاشتم. درباره‌ی همزیستی، تفاهم و گفت‌وگو صحبت می‌کند. چرا که در ابتدا باید هر مشکلی را توصیف کرد. در این فصل به شما خواهم گفت چرا این موضوع را انتخاب کرده‌ام. به پیرامونم نگاه کردم. مشکلات زیادی را در میان ما مسلمانان و در میان کشورهای‌مان دیدم. همه‌ی این‌ها مرا بر آن داشت که «به سوی همزیستی» را تقدیم کنم. اوّلین سخنان ما در «به سوی همزیستی» درباره‌ی خودمان، کشورهای‌مان و وضعیت‌مان است.

یک قاعده‌ی‌ جدید از قواعد برقراری پیوند خانواده را بررسی می‌کنیم. این اصل روابط خانوادگی است آنگونه خدای تبارک و تعالی دوست دارد و می‌پسندد. باید خانواده بر اصلی به نام رحمت استوار باشد. من و همسرم، من و فرزندم، من و پدرم، من و مادرم، من و عمویم و من و خالهام، رحمت در میان ماست. رحمت در میان من و خواهرم هست. ممکن است تو برادری باشی که مواظب تمامی حرکات و سکنات خواهرش است، کسی که از او می‌ترسد، هم‌چنین می‌توانی برادری باشی که با او مهربان و دوست است.

هنوز یک امر جالب توجه وجود دارد و آن این است: و داوود، جالوت را كشت، و خداوند به او پادشاهى و حكمت ارزانى داشت، و از آنچه می‌خواست به او آموخت.

داستان امروز در مورد سه برادر جوان است که یک زمین زراعی حاصلخیز را از پدرشان به ارث برده‌اند. این مرد انسان صالحی بود و این زمین را می‌کاشت تا به فقرا غذا دهد، وقتی پدر مُرد بچه‌ها قسم خوردند که از آن چیزی به فقرا ندهند حتی یک میوه.